Hellboy

Już na dniach do kin na całym świecie trafi nowy „Hellboy”. Wielu fanów superbohatera wiąże spore nadzieje z ekranizacją, choć będzie musiała poradzić sobie nie tylko z ukochanym materiałem źródłowym, ale też wcześniejszą adaptacją. Netflix postanowił wykorzystać okazję i nabył prawa do pokazywania „Hellboya” z 2004. Kto okaże się lepszym półdemonem: David Harbour czy Ron Perman? Przekonamy się już wkrótce.

Chilling Adventures of Sabrina: Część 2

Sabrina Spellman to postać, która mimo upływu lat wciąż cieszy się olbrzymią popularnością. Bardzo możliwe, że w rankingu na najbardziej uwielbiane nastoletnie czarownicy pobiłaby nawet Hermionę Granger z „Harry’ego Pottera”. Produkcja Netfliksa już na dniach doczeka się 2. części. Bohaterka będzie musiała zmierzyć się konsekwencjami swoich decyzji, a jej najbliżsi staną się coraz bardziej zaniepokojeni zachodzącymi w niej zmianami.

Netflix aktualizacja katalogu – Wszystkie nowości z pierwszego tygodnia kwietnia:
ULTRAMAN 1/4/2019
Beyblade Burst: Sezon 1 Nowe Odcinki 1/4/2019
Troja 1/4/2019
Świnka Pepa: Sezon 1 1/4/2019
This Is It 1/4/2019
Metro strachu 1/4/2019
Jumanji 1/4/2019
Baby Driver 1/4/2019
Maudie 1/4/2019
Kochankowie 1/4/2019
Marshall 1/4/2019
Oto jest głowa zdrajcy 1/4/2019
Midnight Express 1/4/2019
Silverado 1/4/2019
Bohater ostatniej akcji 1/4/2019
Mocne uderzenie 1/4/2019
Tajemnica morderstwa na Manhattanie 1/4/2019
Podryw 1/4/2019
Deuce Bigalow: Boski żigolo w Europie 1/4/2019
Święty szmal 1/4/2019
Zła kobieta 1/4/2019
Sprawa Kramerów 1/4/2019
Na zawsze 1/4/2019
Bugsy 1/4/2019
Gladiator 1/4/2019
Wichry namiętności 1/4/2019
Zatańcz ze mną 1/4/2019
Przerwana lekcja muzyki 1/4/2019
Boska interwencja 1/4/2019
Te święta 1/4/2019
Krok do sławy 1/4/2019
Christine 1/4/2019
Hostel 1/4/2019
Małolaty ninja wracają 1/4/2019
Stuart Malutki 1/4/2019
Miłość ma dwie twarze 1/4/2019
Bliskie spotkania trzeciego stopnia 1/4/2019
Dom Glassów 1/4/2019
Sekretne okno 1/4/2019
Pokémon the Series: Sezon 2 1/4/2019
Fate/Zero: Sezon 1 1/4/2019
Fate/Zero: Sezon 2 1/4/2019
Gladiator 2/4/2019
To skomplikowane 2/4/2019
Mumia 2/4/2019
Hellboy 2/4/2019
Kevin Hart: Irresponsible 2/4/2019
Ricardo Quevedo: Wszyscy nosimy urazę 3/4/2019
Chłopcy z ferajny 4/4/2019
Chilling Adventures of Sabrina: Część 2 5/4/2019
Ruchome piaski 5/4/2019
Tijuana 5/4/2019
Sklep z jednorożcami 5/4/2019
Nasza planeta 5/4/2019
Cesarstwo Rzymskie: Kaligula: Szalony cesarz 5/4/2019
Persona: Kolekcja 6/4/2019
Supergirl: Season 4 7/4/2019 Co tydzień na Netflix
The Blacklist: Season 7/4/2019 Co tydzień na Netflix

Źródło: spidersweb.pl

McLaren świętuje właśnie powstanie 20 000 egzemplarzy swoich supersamochodów. Z tej okazji postanowiliśmy przedstawić Wam kilka ciekawostek dotyczących brytyjskiej marki.

Przedsiębiorstwo z Woking to bez wątpienia jedna z najbardziej innowacyjnych firm, zajmujących się produkcją supersamochodów. Dziś nie wyobrażamy sobie świata motoryzacji bez takich aut, jak choćby 675LT, 720S i 600LT, czy powoli uznawanego za kultowy modelu P1. Mało kto jednak pamięta, że świętujący powstanie 20 000. egzemplarza, dział tej brytyjskiej marki (odpowiadający za samochody drogowe) rozpoczął pracę zaledwie 8 lat temu…

BMW i fundamentalna rola w historii

Istnienie takiej marki, jak McLaren, zawdzięczamy nie tylko inżynierom wyścigowej stajni z Woking, ale i w sporej mierze BMW. To w ich głowach na początku lat 90-tych zrodził się pomysł zbudowania najszybszego samochodu na świecie. Wóz ten z założenia miał przyćmiewać wszystkie inne, gnając z prędkością, która nawet obecnie wydaje się abstrakcyjna. Prawie 30 lat temu pojazd, mogący poruszać się maksymalnie 375 km/h (niektóre źródła podają nawet 386 km/h) – to musiało wydawać się statkiem kosmicznym. Zresztą nawet dziś samochody pokroju LaFerrari, czy chociażby wspomnianego już P1 (do niego jeszcze wrócę), nie rozwijają aż takich prędkości.

McLaren F1, bowiem tak nazwano owy samochód, był naprawdę niedościgniony. Jego ikoniczny status wywodzi się z zaawansowania technologicznego (ilość niespotykanych dotąd w pojazdach drogowych rozwiązań jest ogromna, dlatego nie będę ich wymieniał) i potężnej mocy, którą generowała zmodyfikowana jednostka V12. Zapewne nie zdziwi Was fakt, iż był to silnik opracowany właśnie przez BMW.
W McLarenie cechowała go zwiększona pojemność (do 6,1 l) oraz co ważne, znacznie większa moc (wynosiła ona dokładnie 627 KM).

Pewnie niektórzy myślą sobie teraz, że to wcale nie tak dużo, wszak dziś podobną liczbą koni szczycą się sportowe limuzyny, takie jak np. Mercedes-AMG GT 4-Door Coupé 63 S (639 KM). Musicie jednak pamiętać, iż mówimy o pojeździe, który powstawał na początku 1990 roku, więc ma już parę lat na karku. Mimo to nadal potrafi “skopać zad” nowszym supersamochodom. Wynika to z tego, że waży zaledwie 1140 kg. To przekłada się na znakomity stosunek mocy do masy, dzięki czemu model F1 potrafi sunąć z szybkością huraganu. Dodatkowo
i tak już oszałamiające wrażenia z jazdy, potęguje centralna pozycja kierowcy (siedzi się dosłownie na samym środku), przez co ma się wrażenie obcowania z prawdziwym bolidem Formuły 1. Z tym, że jest to supercar, którym jeśli tylko zechcemy, podjedziemy po bułki do sklepu.

Niezwykle trudne zadanie

Wyobraźcie sobie, iż prowadzicie firmę motoryzacyjną (w zasadzie, to działacie w motorsporcie) i nagle udaje Wam się stworzyć coś wybitnego, jak wspomniany wcześniej model F1. Ciężko po czymś takim podjąć się kolejnych wyzwań – głównie z obawy, że cała pokładana w nas nadzieja może zostać zaprzepaszczona. Marka McLaren podjęła to wyzwanie i mimo wcale niełatwych początków (kilkuletnie problemy z uruchomieniem produkcji), udało jej się stworzyć kolejny świetny wóz. Naturalnie nie był on tak wybitny, jak legendarny już wówczas F1, ale był dobry. Nawet wręcz bardzo dobry, bowiem na tle konkurencji wyróżniało się osiągami i nowoczesnym wyglądem. W dodatku było także innowacyjne (miało aktywne tylne skrzydło, niestosowane wcześniej w samochodach tej klasy), co jeszcze bardziej przykuło uwagę majętnych maniaków szybkości, znudzonych wówczas ofertą Ferrari i Lamborghini.

Drogowe maszyny McLarena zaczęły być pożądane, a ich ograniczona dostępność jeszcze bardziej wzmacniała zainteresowanie nimi.
Tak oto, dzięki MP4-12C, marka z wyścigowym rodowodem, odżyła jako pełnoprawny producent samochodów. Przede wszystkim sukces (finansowy) pierwszego masowo produkowanego pojazdu drogowego w historii marki z Woking sprawił, że firma mogła rozpocząć prace nad swoim drugim arcydziełem. Model P1 pojawił się na deskach kreślarskich projektantów u schyłku 2011 roku, a przez 7 kolejnych miesięcy był starannie dopracowywany, by następnie zostać przetestowany. Wreszcie nadeszła długo wyczekiwana chwila i jesienią w trakcie targów w Paryżu w 2012 roku, świat poznał nowe wspaniałe dzieło brytyjskiej motoryzacji. P1 natychmiastowo został okrzyknięty samochodem roku, co jeszcze bardziej napędziło sprzedaż i zainteresowanie marką McLaren.

Dzięki dwóm absolutnie rewelacyjnym maszynom, firma z Woking odetchnęła z ulgą, po czym zaczęła sukcesywnie wprowadzać kolejne samochody do swojej oferty. Najpierw zadebiutował 650S (będący ewolucją MP4-12C), a następnie pojawiła się wyczynowa jego odmiana, czyli limitowany 675LT. Był to drugi model w historii McLarena (po F1 GT Long Tail – wersja wydłużona modelu F1, której powstały zaledwie 3 sztuki), noszący ten zaszczytny przydomek (“Long Tail”) w nazwie. Całą planowaną produkcję 500 egzemplarzy wyprzedano niemal na pniu. Późniejsze fury, które swoją drogą można nabyć po dziś dzień (570S, 720S, 600LT), także cieszą się ogromnym zainteresowaniem.

20 000 razy McLaren

W poniedziałek, na oficjalnym profilu marki McLaren na Facebooku pojawiła się informacja, iż brytyjski producent wyprodukował właśnie swój 20-tysięczny samochód. Dla porównania, jedna z konkurencyjnych firm, czyli Ferrari, produkuje 7000 supercarów rocznie. To przy całej dotychczasowej “populacji” McLarenów, zdaje się ogromną wręcz liczbą, ale nie zapominajmy, że produkują supersamochody
od zaledwie 8 lat. Modelu F1 nie liczymy, bowiem był to niewielki, choć niezwykle ważny, dla historii marki epizod. 20 000. egzemplarzem McLarena jest model 600LT Spider, w bardzo charakterystycznym kolorze Chicane Grey.

CICHY I SPOKOJNY

Był ranek 22 października 1966 roku, kiedy wychodzący do pracy mieszkańcy kamienicy przy ul. Dąbrowskiego 14 w Katowicach, spotkali siedzącą na schodach, półnagą prostytutkę, Ludmiłę G.

Nikt nie przypuszczał wtedy, że kobieta cudem uniknęła śmierci z rąk seryjnego mordercy, którym był cichy i spokojny elektryk z mieszkania nr 9 – Bogdan Arnold.

OBYWATEL B.A.

O młodości Bogdana Arnolda wiadomo niewiele. Urodzony 17 lutego 1933 roku, w Kaliszu, wychowywał się w tzw. rodzinie inteligenckiej, jako najstarszy z trojga rodzeństwa. Jego ojciec, Eugeniusz Arnold, był lutnikiem, a matka zajmowała się domem. Z kart meldunkowych wynika, że rodzina bardzo często się przeprowadzała, a ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania był Brzeg nad Odrą, gdzie Bogdan podjął naukę w szkole zawodowej. Z późniejszej opinii biegłego wynikało, że mężczyzna

 „Twierdzi, że ukończył szkołę średnią zdając maturę, jednak brak jest na to dowodów, a ojciec jego wręcz temu zaprzecza. Arnold podaje, że jest elektrykiem, nie zdobył jednak tego zawodu poprzez naukę w odpowiedniej szkole zawodowej.”